Gündem Otizm aşamın ilk üç yılında görülmeye başlayıp, nörolojik bozukluklardan biridir. Otizmli çocuklar çevreleri ile iletişimlerinde çeşitli problemler yaşar ama hastalar erken tanı ve doğru tedavi ile hayata kazandırılabilir.

 

Otizm spektrum bozukluğu veya bilinen ismiyle Otizm erken çocukluk döneminde başlayıp, önemli bir gelişimsel bozukluktur. Genellikle, oturma, yürüme gibi motor becerilerin gelişmesinde, boy ve kilo alımında bir sorun görülmemektedir. Otizmli çocukların dış görünüşleri diğer çocuklar gibidir. Bazılarının baş çevresi büyük olabilir. Bazen belirtiler 1 yaşından önce başlarken, bazılarında normal psiko-sosyal gelişme olup 'anne, baba' gibi ilk kelimeler öğrenilip, söylendikten sonra gelişimde gerileme fark edilir. Otizmin beynin yapısını ve işleyişini etkileyen sinir sistemindeki sorunlardan kaynaklandığı düşünülmektedir.

 

Otizmin kesin nedeni halen bulunamamıştır. Genetik ve bazı çevresel faktörler otizmin nedeni olarak gösterilmişse de henüz kesin olarak ispatlanmamıştır.

 

 

Belirtiler, küçük çocuğun umursamazlığı yada iletişim konusundaki isteksizliği olarakta yorumlanabilir, karar verilmesi zordur. Konuşmadaki gecikme birçok normal çocukta da görülebilir. O yüzden bazen Otizm belirtileri görülürken, bazen de sağlıklı gelişiyor gibi durabilir. Otizmin bir spektrum bozukluğu olarak adlandırılması bundan dolayıdır.

Otizmin belirtileri arasında çocukların göz teması kuramamaları, kısa süreli bakış, göz teması varmış gibi bakma fakat karşısındakini anlamaya yönelik bakmama gibi emareler vardır. Adı ile çağrılan çocuklar genellikle tepki veremez ve hemen hemen hepsinde konuşma problemleri mevcuttur. Bu hastalar ya hiç konuşamaz yada geç veya tuhaf konuşurlar.

Otistik çocuklar işaretle istediklerini gösteremez. Yanındaki kişinin kolundan çekip, kaldırıp götürerek gösterirler. Yaşıtları yada büyüklerle iletişim kurma konusunda isteksizdirler. Bazı çocuklarda sallanma, el çırpma gibi tekrarlayan hareketler görülebilir.  Otistik çocuklar ayrıca temastan hoşlanmazlar. Bebeklik çağında bile anne kucağında sakinleşmeyip, aksine rahatsız olurlar.

Otistik bir çocuk kucağa alınmayı önemsemez. 2-3 Yaşına geldiğinde cansız objelere daha fazla ilgi gösterir. Oyuncağın tamamı yerine bir parçasıyla oynamayı severler. Canlıyla cansız arasında fazla fark yoktur onlar için. İnsanlarla anlamlı göz kontağı kurmazlar.

 

Otizm teşhisi çocuk psikiyatristi tarafından çocuğun gözlemlenmesi, aileye bazı soruların sorulması ve gelişim testleriyle konulabilir. Otizm, kız çocuklarına oranla erkek çocuklarda dört kat daha fazla görülür.

 

Otizm spektrum bozukluğu'nun bilinen bir ilaç veya ameliyat gibi tedavisi yoktur. Tedavinin ana amacı, yaşam kalitesini artırmaktır. Çocuğun yeteneklerine ve ihtiyaçlarına göre bireysel ve grup olarak özel eğitim programlarının hazırlanması, uzmanlarca bu programların uygulanması, günümüzde bilinen tek tedavi yöntemidir. Uygulanacak olan ilaç tedavileri ise otizme eşlik eden ve varsa mevcut problemleri azaltmaya dairdir.



İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR

Panik Ataktan Kurtulmanın Doğal ve Kesin Yolları

Tükenmişlik sendromu nedir? Belirtileri nelerdir?